لیلا اوتادی متولد سال ۱۳۶۲ و فارغ التحصیل رشته معماری از دانشگاه غیر انتفاعی تهران است. بازیگری در عرصه تئاتر نقطه شروع کار هنری او بوده و چند سالی است که در این عرصه فعالیت می کند.

اولین بار چهره او را در یک فیلم سینمایی دیدیم که نقش کوتاهی داشت، در فیلم «چشمان سیاه» ، اما ماه رمضانی که گذشت او را در سریال «آخرین گناه» در نقش «آوا» دیدیم.
از او می پرسم: «شما با تجربه یک فیلم سینمایی، کار تصویری را شروع کردید. کار تلویزیونی نسبت به کار سینمایی چه تفاوتهایی برایتان داشت که به سریالهای تلویزیونی روی آوردید؟

…

برای دیدن عکس ها و مصاحبه جالب و ادامه بیوگرافی به ادامه مطلب مراجعه کنید.روده بر.کام

می گوید: «تفاوت کار سینمایی با تلویزیونی خیلی زیاد است. سینما  این که من بعد از یک فیلم سینمایی به بازی در یک سریال روی آوردم، بیشتر به این خاطر بود که مخاطب تلویزیون با مخاطب سینما متفاوت است. سینما مخاطبان محدودی دارد، علاوه بر این دیدها هم نسبت به سینما و تلویزیون متفاوت است. به عقیده من گاهی سراغ کار تلویزیونی رفتن هم برای بازیگر بد نیست.» می پرسم چه نظری در مورد نقشهای منفی و مثبت داری؟ می گوید: «فکر می کنم نقشهای مثبت و منفی تفاوتی با هم ندارد، مهم این است که بازیگر از پس نقش، خوب بربیاید و خوب کارش را اجرا کند، اما این که می گویند نقش مثبت و منفی، برای من به شخصه هیچ وقت تفاوتی با هم نداشته است.»
فیلم‌شناسی:
مجموعه تلویزیونی

مجموعه خونمردگی
مجموعه آخرین گناه
مجموعه مهر و ماه
مجموعه اشک هاولبخندها (حسن فتحی)

فیلم تلویزیونی

تله‌فیلم گوشه نشینان (سیروس مقدم)
تله‌فیلم بیرون از بهشت
تله‌فیلم همان روز (علیرضا امینی)
تله‌فیلم خواب بد (منوچهر هادی) (۱۳۸۸)

سینمایی

۱۳۸۹ دردسر بزرگ (مهدی گلستانه)
۱۳۸۹ پیتزا مخلوط (حسین قاسمی جامی)
۱۳۸۸ به دنبال خوشبختی (بهمن گودرزی)
۱۳۸۸ عروسک (ابراهیم وحیدزاده)
۱۳۸۸ باغ قرمز (امیر سماواتی)
۱۳۸۸ آدمکش (رضا کریمی)
۱۳۸۷ پسر آدم ، دختر حوا (رامبد جوان)
۱۳۸۷ حرکت اول (فرهاد نجفی)
۱۳۸۷ دعوت (ابراهیم حاتمی کیا) اپیزودی که اوتادی در آن بازی کرد، اکران نشد.[نیازمند منبع]
۱۳۸۶ زن‌ها فرشته‌اند (شهرام شاه حسینی)
۱۳۸۵ چهار انگشتی (سعید سهیلی)
۱۳۸۵ فیلم کوتاه فرش و فرشته از مجموعه فرش ایرانی
۱۳۸۵ قصه دل‌ها (هوشنگ درویش‌پور، حسن کیاده)
۱۳۸۴ چپ دست (آرش معیریان)
۱۳۸۳ بید مجنون (مجید مجیدی)
۱۳۸۱ چشمان سیاه (ایرج قادری)

مصاحبه با لیلا اوتادی:

در شروع گفتگو کمی از بیوگرافی شخصی خودتان بگویید؟

متولد سال ۱۳۶۲ در تهران و فارغ‌التحصیل رشته معماری و دکوراسیون داخلی هستم.

چگونه وارد عرصه سینما شدید؟

از کودکی به بازیگری علاقه داشتم و در تئاترهای دوران مدرسه و بعد در تمرین‌های تئاتر و اداره آن شرکت می‌کردم. اولین حضورم در نقش کوتاهی در فیلم چشمان سیاه بود. بعد در سریال مهر و ماه، فیلم سینمایی بید مجنون مجید مجیدی را کار کردم و بعد فیلم سینمایی حشره به کارگردانی درویش پور و آخرین کارم چپ دست با محتوایی بسیار جالب است که سومین ساخته آرش معیریان است.

در حرفه سینما خانواده چقدر به شما کمک می‌کنند؟

در اوایل کار به اصرار من کارم را پذیرفتند ولی بعد از دیدن اولین کارم بسیار علاقمند شدند و در حال حاضر گاهی بیشتر از خودم پیگیر کارهایم می‌شوند.

آیا تا به حال نقشی را ایفا کرده‌اید که با خصوصیات اخلاقی‌تان نزدیک باشد؟

به نظر من دورترین آدم‌ها هم با یکدیگر نقطه اشتراکی دارند و آن انسان بودن و داشتن ابتدایی‌ترین منطق‌هاست. بنابراین من با هر نقشی که ایفا می‌کنم این نقطه اشتراک را دارم و آن نقش علاوه بر این جزئی از زندگی من می‌شود. پس آن نقش را به راحتی می‌پذیرم، ولی نقش‌هایم از نظر خصوصیات اجتماعی و یا شخصی شاید نقاط مشترکی با خود داشتند ولی جزیی بوده و در کلیت شباهتی به من نداشتند.

برای نزدیک شدن به نقش‌هایی که ایفا می‌کنید چه واکنشی انجام می دهید؟

سعی می کنم رابطه نزدیکی با مردم داشته باشم و از رفتارها و کارهایشان یاد بگیرم تا در نقش‌هایم بیشتر وارد باشم و به نظر من علاوه بر مطالعه و دیدن فیلم‌های مشابه دقت و تفکر راجع به رفتار و کردار افراد کمک زیادی به من می‌کند.

در مورد ورود گسترده جوانان به عرصه هنر و بازیگری چه نظری دارید؟

مسلماً در هر حرفه‌ای در جامعه نیروهای جوان با انرژی بیشتری وارد می‌شوند و با استفاده از اساتید قدیمی یا پیشکسوتان و تجارب آنها به پیشرفت حرفه‌ای آن شغل کمک بسیاری می کنند و سینما هم از این مقوله جدا نیست اما تفاوتی که دارد که هیچ هنری در آن تکرار نمی‌شود و جای قدیمی‌ها را هیچ کس نمی تواند بگیرد.

به چه شیوه‌ای از بازیگری اعتقاد دارید و به آن عمل می کنید؟

به نظر من حس و تکنیک هر دو بکار می‌آیند، گاهی ادغام این دو مؤثر است و گاهی فقط یکی می‌تواند در یک اثر جوابگوی آن نقش خاص باشد ولی به شخصه با بازی حسی و تکنیکی، هر کدام در جای خود موافقم.

بین سینما و خانواده کدامیک برایتان برتر است؟

هر یک جای خود را دارند. هر شغل و حرفه‌ای و پیشرفت در آن مستلزم تلاش و گذاشتن وقت و از خودگذشتگی است. سینما و بازیگری هم کار بیشتری می خواهد ولی هم زندگی خصوصی مهم است و هم سینما.

به ایفای کدام نقش سینمایی بیشتر علاقه‌مند هستید؟

به نقش‌هایی که در خاطره‌ام می ماند و اثر گذاری خاصی دارد بخصوص اثر مثبت و خودم هم دوست دارم نقش‌هایی را کار کنم که روی بیننده و زندگی و فکرش اثر مثبت بگذارد.

از فضایی حاکم بر سینما و هنر راضی هستید؟

فکر می‌کنم رضایت شخصی مهم نیست، مهم جامعه هنر و هنر دوستانند که باید راضی باشند.

آیا پشت صحنه کار هم مانند جلوی دوربین برایتان جالب است؟

برای من رابطه پشت صحنه خیلی جالب است. خصوصاً که بعد از مدتی احساس می کنم خانواده جدیدی دارم و این باعث خوشحالیم می‌شود.

چه چیز برایتان از اهمیت و علاقه زیادی برخوردار است؟

در حال حاضر پیشرفت در کارم بیشترین اهمیت را برایم دارد.

شنیدن چه خبری خیلی خوشحالتان می‌کند؟

خبر موفقیت سینمای کشورمان یا بازیگرانمان در عرصه بین‌المللی و گستردگی و یا خبر رضایت بخش و موفق بودن کارهایم.

نمره بازیگریتان را از ۲۰ چه مقدار می دانید؟

فعلاً نمی توانم به خودم نمره بدهم چون باید بیشتر و در نقش‌های متفاوت‌تری خودم را امتحان کنم.

لطفاً کمی در ارتباط با گردشگری بگویید؟

بازیگری و شاید بعضی دیگر از شغل‌های هنری گاهی مستلزم سفر کردن در حین کار می‌شود و برای من هم یک بار در فیلمی سفر گروهی پیش آمد که البته دو روز بود. البته سفر و دیدن مناطق جذاب ایران را خیلی دوست دارم.

کدام بخش از زندگیتان را خیلی دوست دارید؟

لحظه‌های دوست داشتنی زندگیم ثانیه‌هایی است که موقعیت‌های خاص برایم به وجود می‌آید و بسیار شبیه معجزه است و من در آنها حضور خداوند را احساس می‌کنم.

نظرات شما عزیزان:

MJ

ساعت16:07---15 مرداد 1391

مرسی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: